Westhoekinwoners zijn heel tevreden over de betaalbaarheid van de woningen

“Vandaag voelt Koekelare als thuiskomen”, zegt Kimberley Gezels. Ze verhuisde zes jaar geleden van Zwalm naar de Westhoek voor de liefde. Kimberley werkt parttime als huishoudhulp en schrijft fulltime boeken, als tenminste haar drie kleine kinderen niet alle aandacht opeisen.

Late namiddag. De ene klant na de andere waait binnen in Bakkerij Desmet – Vanmullem. Marlies Desmet begroet ze allemaal met hun voornaam. De toonbank vol taartjes en koffiekoeken doet likkebaarden. “Koekelare is de poort naar de Westhoek. Vanaf hier ervaar je de rust die zo typisch is voor deze regio.”

Je hoeft een 21-jarige uit Mesen de betekenis van de Eerste Wereldoorlog niet uit te leggen. Als favoriete plek kiest Anaïs Laplace voor het New Zealand Memorial Park. De prachtige Douvevallei strekt zich voor ons uit. “Mesen klein? Integendeel, dat ervaar ik net als een troef en een vorm van vrijheid.”

De kleinste stad van het land koestert zich in de middagzon. Inge Briels verwelkomt ons in haar B&B Le Cloître St-Joseph. Ooit een vrouwenklooster, nu een karaktervol logies. De uit Antwerpen afkomstige Inge vond met haar gezin in Mesen een nieuwe thuis. “Ik had het mij niet beter kunnen voorstellen.”

“De kwaliteit van leven in de Westhoek is top”, vindt immomakelaar Luc Deprez uit Vleteren. Hij woont aan de rand van de Sint-Sixtusbossen en mag de trappisten van Westvleteren tot zijn dichte buren rekenen. 

De bruine beren zijn net gevoederd. De lynxen krijgen water en op het kameleneiland worden nieuwe stallen gebouwd. Een withandgibbon uit luidkeels haar geluk. De Sanctuary Zonnegloed vzw in Vleteren staat nooit stil. Bezieler en oprichter Karel Ackaert ruilde Knokke-Heist in om zijn droom waar te maken op de Brabanthoek.